مدیریت هیجان: راهی برای بهبود کیفیت زندگی

نوزادان گریه می کنند، کودکان خردسال عصبانی می‌شوند. بچه‌ها لج‌بازی می‌کنند و در اغلب مواقع والدین انتظار دارند که فرزندانشان بتوانند بدون هیچ گونه تنشی احساسات و هیجاناتشان را مدیریت کنند. این درحالی ست که یادگیری برای تنظیم احساسات یک فرآیند پیچیده است. پاملا کول، دکتر روانشناس دانشگاه ایالتی پن که تنظیم هیجان را در اوایل کودکی مورد بررسی قرار داده است، می‌گوید: “تنظیم احساسات به مهارت‌های بسیاری از جمله توجه، برنامه ریزی، رشد شناختی و رشد زبان نیاز دارد.”

روانشناسان می‌گویند کودکان این مهارت‌ها را در زمان‌های مختلف توسعه می دهند. توانایی آنها در مدیریت احساسات منفی به ژنتیک، خلق و خوی طبیعی آنها، محیطی که در آن رشد می‌کنند و عوامل بیرونی مانند میزان خستگی یا گرسنگی آنها بستگی دارد. اما والدین، معلمان و سایر مراقبان همگی نقش مهمی در کمک به کودکان برای یادگیری مدیریت احساسات خود دارند. اما این مقاله تنها درباره کودکان نیست. مدیریت هیجان از کودکی تا دوران بزرگسالی می‌تواند بر کیفیت زندگی ما اثر مستقیم بگذارد. بگذارید از اینجا شروع کنیم: هیجانات پاسخ‌های پیچیده‌ای به رویدادهای داخلی یا خارجی هستند که اهمیت خاصی برای فرد دارند. آن‌ها شامل طیف وسیعی از احساسات، افکار و رفتارها هستند. هیجانات می‌توانند کوتاه‌مدت باشند، مانند لحظه‌ای از خشم، یا طولانی‌تر، مانند دوره‌ای از غم.

هیجانات به طور گسترده به دو دسته هیجانات مثبت و منفی تقسیم می‌شوند. هیجانات مثبت، مانند شادی و خوشبختی، می‌توانند ما را تحریک کرده و زندگی را پربارتر کنند. هیجانات منفی، شامل خشم، ترس و غم، می‌توانند محافظتی باشند و ما را از خطرات آگاه کنند، همچنین برخی از هیجانات می‌توانند منجر به استرس شوند، البته اگر به درستی مدیریت نشوند. بگذارید کمی مفصل‌تر توضیح دهیم؛ هیجانات، واکنش‌های طبیعی بدن به موقعیت‌های مختلف هستند و نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌ها، انگیزه‌ها و تعاملات اجتماعی ما دارند. اما وقتی این هیجانات به خوبی مدیریت نشوند، می‌توانند تأثیرات منفی بر سلامت روان و کیفیت زندگی فرد داشته باشند. اضطراب مفید، هیجانی است که در سطوح معقولانه می‌تواند مفید باشد. این حس، بخشی از مکانیسم دفاعی بدن است که ما را در مقابل خطرات بالقوه آماده می‌کند و می‌تواند به افزایش تمرکز و عملکرد بهتر در موقعیت‌های چالش‌برانگیز کمک کند. اما وقتی اضطراب از حد معمول فراتر رود و به شکل مزمن درآید، دیگر مفید نیست و به استرس مزمن تبدیل می‌شود که می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد.